Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere?

• Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
• Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti;

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Quid, de quo nulla dissensio est? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Nulla erit controversia. Et nemo nimium beatus est; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Duo Reges: constructio interrete. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

• Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?
• Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
• Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
• Sed plane dicit quod intellegit.
• Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.

Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Quonam, inquit, modo? Immo alio genere; Non igitur bene.